~Niegrzeczny chłopiec~ Epilog

Krótka przyczyna powstania epilogu:

- To opowiadanie aż się prosi o wątek yaoi.

- Nie mam tego w planach.

- Onew dostał swoją gorącą scenę, reszta też powinna na tym skorzystać.

- On od początku miał zostać dopieszczony, o reszcie nie było mowy.

- Czujemy się odrzuceni, ja i moi chłopcy. Zraniłaś nas, zraniłaś nas na wskroś...

- Nie zapomnij, że jeden z tych chłopców jest mój...

- Trach, trach, trach... to dźwięki naszych pękających serc...

I jak mogłam nic z tym nie zrobić...

- Dlaczego musieliśmy już wracać?- rozległ się pełen pretensji głos Jonghyun'a.

- Hyung, wcale nie musiałeś ze mną jechać - odpowiedział mu poirytowany Key i zaczął ściągać buty.

- Ale mogliśmy jeszcze trochę zostać...

- To nie ty spędziłeś wczoraj pół nocy pijąc i przekonując Jinwoon'a do naszego planu. Powtórzę to jeszcze raz: wcale nie musiałeś ze mną jechać!

- Dobra! Już dobra. Mogłem zostać. Już się nie odzywam - pomaszerował za Kibum'em do salonu.

- Oppa. To nie fair - zatrzymali się, słysząc przytłumiony głos Nany, dobiegający z pokoju Onew.

- Co do...? - zaczął zaskoczony Jonghyun.

- Nigdy nie mówiłem, że będę grał fair - tym razem usłyszeli swojego lidera.

Popatrzyli na siebie z uśmiechem.

- Chyba się udało.

- Mówiłem, że mój plan nie zawiedzie - oznajmił Key z zadowoleniem. - Myślisz, że już powiedział jej, że ją lubi?

- Nie wiem. Mam taką nadzieję, bo mam już dość tych podchodów - nieznacznie się skrzywił. - Chodź, podejdziemy bliżej, może się dowiemy - chwycił młodszego chłopaka za rękę i pociągnął go pod drzwi pokoju.

Pochylili się nieznacznie i nastawili uszy. Jednak zamiast dalszej rozmowy, do ich uszu docierały tylko wielce sugestywne jęki i westchnięcia. Z każdą chwilą na ich twarzach pojawiały się coraz intensywniejsze rumieńce.

- Chyba nie powinniśmy dłużej tu stać - Key odwrócił się w stronę ich pokoju.

- Tak, tak... już idę - Jonghyun pochylił się odrobinę bliżej w stronę drzwi.

Kibum słysząc jego odpowiedź, zatrzymał się w pół drogi i odwrócił w jego kierunku. Syknął z poirytowaniem i podszedł do bezczelnego podsłuchiwacza. Stanął za nim i mocno pchnął go w kierunku łazienki. 

- Hyung! - wykrzyczał szeptem. - Natychmiast idź się myć!

- Wyszło nam lepiej niż się spodziewaliśmy - Jonghyn radośnie uśmiechnął się do wchodzącego do pokoju Kibum'a.

- Taak.. - Key przysiadł obok niego na łóżku, energicznie wycierając włosy.
Nagle, jakby coś sobie uświadomił, opuścił ręcznik na ramiona i popatrzył na starszego chłopaka.
- A wiesz dlaczego się udało? - dumnie wypiął pierś i wskazał na siebie palcem. - Bo to ja, Kim Kibum alias Key, byłem mózgiem tej sytuacji - pokiwał głową i wrócił do suszenia włosów. - Mówię ci, gdybym się nie wtrącił, to hyung dalej by się wgapiał w jej wdzięki, zamiast... ekhm... namacalnie ich doświadczać, tak jak właśnie to robi.
- Kibum-aaaa... - zaczął przeciągle Jonghyun.
- Tak?
- A tak a propos wdzięków... to wiesz, że mózg jest najseksowniejszą częścią ludzkiego ciała?
Ręce Key zamarły. Powoli odwrócił się w stronę Jonghyn'a i uważnie na niego spojrzał. Chłopak nieznacznie zagryzł wargę i wpatrywał się w jego klatkę piersiową, a dokładniej w miejsce gdzie obsunęła się trochę koszulka, odsłaniając kawałek nagiego wciąż lekko wilgotnego ciała.
- Seksowny mówisz? - zsunął ręcznik z włosów.
- Oooo - Jonghyun energicznie pokiwał głową w odpowiedzi, nie spuszczając wzroku z napinającej się przy każdym ruchu skóry młodszego mężczyzny.
- Tylko widzisz, jest jeden mały problem - odrzucił ręcznik i ściągnął z siebie koszulkę.
- Problem? Jaki problem?
- Mózgu nie możesz pocałować.
- Co? - zdezorientowany Jonghyn popatrzył się w jego twarz.
Key psotnie się uśmiechnął i popchnął zaskoczonego hyung'a na łóżko, przyduszając go całym ciałem do materaca.
- Usta, hyung, usta się całuje - oznajmił, po czym przydusił swoje wargi do jego ust.
Zaczął go zachłannie całować, spijając resztki zaskoczenia. Wślizgiwał się do środka, smakując słodkie, gładkie wnętrze. Żarłocznie pochłaniał jego wargi. Ssał i lizał je jakby zajadał się swoim ulubionym smakiem lodów.
Oderwał się od niego i pociągnął do pozycji siedzącej. Wygodnie usadowił się na jego kolanach i chwycił za brzeg koszulki. Wysunął lekko czubek języka i zaczął metodycznie powoli unosić ją go góry, głaszcząc po drodze rozgrzaną skórę.
Jonghyun miał wrażenie jakby z palców Key wypływały małe ładunki elektryczne, które przyprawiały go o gęsią skórkę. Praktycznie można było słyszeć ciche trzaski, które mieszały się z westchnieniami i przyspieszonymi oddechami.
Kibum skończył ściągać z niego bluzkę i pieczołowicie ułożył ją na szafce obok łóżka. Przygładził kilka razy wszystkie nierówności i z powrotem odwrócił się w stronę Jonghyun'a. Wyciągnął palec i wskazał nim skórę tuż pod kością odojczyka.
- Całować można jeszcze tutaj - pochylił się i złożył we wskazanym miejscu wilgotny pocałunek.
- I jeszcze tutaj - opuścił głowę na płaską męską sutkę.
- O! I tutaj też - tym razem zaatakował ustami umięśniony brzuch.
Przez kilka minut znęcał się nad rozgrzaną skórą, sprawiając, że mięśnie starszego chłopaka zaczęły drżeć. Kiedy uznał, że już wystarczy, uniósł się i uroczo się do niego uśmiechną. Przez sekundę patrzyli się sobie w oczy, po czym ponownie złączyli swoje usta w zachłannym pocałunku.
Zmagali się tak przez dłuższą chwilę, ale nagle Key oderwał się od Jonghyun'a, nieznacznie się od niego odsuwając.
- I widzisz hyung - zaczął mentorskim tonem. - Te wszystkie miejsca da się całować - pokiwał głową. - Mózgu niestety nie można - pogłaskał Jonghun'a po policzku i szybko zsunął się z niego, stając koło łóżka.
Miał już odejść, kiedy hyung chwycił go za rękę i lekko pociągnął. Popatrzył się na niego z pytaniem w oczach.
- Kibum-a, skoro mózgu nie można, to może byś mi tak zademonstrował, jakie jeszcze inne miejsca można całować?
Tym razem mieszkanie wypełniło się radosnym śmiechem Key, który zadowolony znowu wskoczył na łóżko.